Film zrealizowany przez wydział medyczny uniwersytetu w Calgary (Kanada)
Wpływ rtęci na rozwój układu nerwowego na przykładzie włókien nerwowych ślimaka
Na filmiku pokazane jest włókno nerwowe ślimaka, podczas rozwoju (film przyspieszony). Każdy pokazany na filmiku neuron składa się z centralnego ciała komórkowego, z którego rozwijane są neuryty. Na końcu każdej rozwijającej się wypustki znajdujemy stożek wzrostu, dzięki któremu kolejne części tubuliny łączą się ze sobą dając w pełni sprawny akson. Białka dołączane są za pomocą specjalnych przenośników energii (GTP), które oddając zgromadzoną energię pozwalają na przyłączenie kolejnych partii tubuliny. W ten sposób tworzona jest osłonka na włóknie nerwowym.Podanie rtęci (mercury)
W dalszej części filmu pokazane jest, jak do powstającego aksonu zbliżana jest cząstka rtęci. Po umieszczeniu pierwiastka w środowisku w którym rozwija się neuron, następuje zahamowanie, a następnie degeneracja już powstałej osłonki, a stożek wzrostu z przyłączonymi białkami zaczyna się cofać (oddalać) od miejsca, w którym została podana rtęć. W ten sposób neurofibryla, którą otacza osłonka mielinowa pozostaje bez ochrony, przez co nie jest w stanie wykonywać poprawnie swoich funkcji (przesyłanie impulsów elektrycznych). W przypadku innych metali takich jak: aluminium, ołów, kadm, mangan podanych w takim samym stężeniu jak rtęć, nie powodowały reakcji, w której następowała degeneracja komórki nerwowej.Działanie jonów rtęci
Kiedy jony rtęci zbliżają się do komórki nerwowej, łączy się z molekułami tubuliny, w miejscach zarezerwowanych dla przenośnika energii (GTP), powodując zahamowanie tworzącej się osłonki mielinowej. Następuje załamanie struktury aksonu, a neurofibryle pozostają bez osłony, co powoduje ich splątanie i uszkodzenie układu nerwowego w tym miejscu. Na końcu filmu pokazany jest stożek wzrostu, przed i po podaniu jonu rtęci.Badanie w sposób jasny i klarowny pokazuje, jak nawet niewielkie ilości rtęci wpływają na proces neurodegeneracyjny mózgu.