Helicobacter pylori (w skrócie Hp, dawna nazwa Campylobacter pylori) Helicobacter pylori (w skrócie Hp, dawna nazwa Campylobacter pylori) – gram-ujemna, wyposażona w kilka witek bakteria o helikalnym kształcie, która zaliczana jest do pałeczek. Bakteria ta zasiedla powierzchnię komórek nabłonkowych błony śluzowej części przedodźwiernikowej żołądka. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że zainfekowanych […]
Gronkowiec złocisty (łac.Staphylococcus aureus) Gronkowiec złocisty (łac. Staphylococcus aureus) – gram-dodatnia bakteria występująca w jamie nosowo-gardłowej oraz na skórze ludzi i zwierząt. Nosicielstwo występuje szczególnie często pośród personelu szpitalnego, co ma szczególne znaczenie dla szerzenia się zakażeń wewnątrzszpitalnych. Gronkowce wytwarzają termoodporną enterotoksynę tylko w zakażonym produkcie spożywczym. Toksyna gronkowca jest […]
Historia bakteriologii Antonie van Leeuwenhoek był pierwszym mikrobiologiem, który przy pomocy własnoręcznie wykonanego mikroskopu zaobserwował bakterie Osobny artykuł: bakteriologia. Bakterie zostały po raz pierwszy zauważone w 1686 roku przez przyrodnika i przedsiębiorcę Antonie’go van Leeuwenhoeka, który obserwował je używając własnoręcznie wykonanego, jednoobiektywowego mikroskopu. Nazwał je „animalcules” i opublikował w serii […]
Glista ludzka (łac. Ascaris lumbricoides hominis) Budowa Osiąga około 40 cm długości. Ma obły kształt ciała o barwie bladoróżowej. Wzdłuż ciała biegną cztery podłużne linie. Linia grzbietowa i brzuszna są cienkie i białe, a linie boczne – brunatne i grubsze. Otwór gębowy otoczony jest trzema wargami: wargą grzbietową i dwiema […]
Tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana) Tasiemiec szczurzy (Hymenolepis diminuta) Są to pasożyty ze sobą blisko spokrewnione i podobne. To małe robaki o długości około 1,5 – 5 cm. Składają się z uzbrojonej główki i około dwustu segmentów. Główka obu tasiemców ma 6 haczyków. Hymenolepis diminuta jest u ludzi w Polsce […]
Przywra jelit i trzustki – Echinopharyphium recurvatum Jest to mała pasożytnicza przywra jelit i nieraz trzustki (u człowieka). Żywicielem ostatecznym mogą być ptaki (np. gołębie), drób, ale także gryzonie, ssaki i ludzie. Może występować na różnych obszarach geograficznych, ale najczęściej jest opisywana w Azji południowo-wschodniej, w Egipcie. Jest szeroko rozpowszechnionym pasożytem […]
Schistosoma hematobium ( przywra krwi ) Przywra krwi (s. haematobium) posiada rozmiary do 0,3cm x 2cm i jest w Polsce znacznie bardziej powszechna niż przywra japońska i mansoni. Przywry schistosoma żyją od 3 do 18 lat (niektóre źródła podają do 30 lat). Pasożyt rozwija się w naczyniach żylnych okolic […]
Eurytrema pancreaticum przywra trzustkowa Jest wielkości 1-1,5 cm, płaska i owalna o wrzecionowatym kształcie. Pasożytuje w przewodach trzustki i jelicie cienkim przeżuwaczy, np. świń i koni, a także w trzustce ludzi, gdzie może żyć wiele lat. Występuje najczęściej w Azji Południowej, Brazylii, ale także w innych częściach świata, w […]
Paragonimus westermani – gatunek pasożytniczej przywry, spotykanej także u człowieka. Choroba wywoływana przez tę przywrę to paragonimoza (ang. paragonimiasis). Charakterystyka pasożyta i cykl życiowy Człowiek zaraża się spożywając surowe ryby lub skorupiaki zawierające metacerkarie pasożyta. Objawy: Przywra pasożytuje w miąższu płuc człowieka, powodując powstawanie torbieli łatwo ulegających zakażeniom bakteryjnym. Podczas […]
Przywra chińska – Clonorchis Sinensis Clonorchis sinensis – gatunek pasożytniczej przywry. Przywra Clonorchis (Opistorchis) sinensis i pokrewne gatunki (O. felineus, O. viverrini) występują pospolicie na Dalekim Wschodzie (Tajlandia, Korea). Żywicielami przywr są człowiek i zwierzęta mięsożerne (psy, koty), a zarażenie odbywa się na drodze zjedzenia surowego mięsa ryb z otorbionymi […]